Çocuğun kendi başına yemek yememesi, sofraya oturmaması, yemek seçmesi, yemekte oyalanması, abur cubur yemek istemesi, çoğu ailenin yaşadığı sorunlardır. Bebeklerde başını sağa sola hayır anlamında sallar, ağzını kapatır, sıkar, ağzında giyecekleri püskürterek çıkararak yemek istemediklerini bildirirler. Her çocuğun kendine özgü huyları sağlığı ile ilgili özel beslenme ihtiyaçları olabilir. Ancak çoğu yeme problemi anne-babasının farkında olarak veya olmayarak yaptığı davranışlardan kaynaklanmaktadır. Yeme sorunları çocukluk çağında en sık görülen davranış sorunlarından biridir. Sağlıklı gelişen çocuklarda görülen davranış problemlerinin dörtte biri olan yeme sorunları gelişimsel gecikmeleri olan çocuklarda daha sık görülmektedir.
Anne baba bebeğini beslerken kendi çocukluğunda yaşamış olduğu tecrübelerden yola çıkar. Bir kısmının doğru olmadığını bilse de bazen kendini ,şuraya oturuyorsun ve önündeki sebzeleri yemeden kalkmıyorsun, gibi cümleler söylerken bulabiliriz. İyi yemek yedirirsem iyi anne-baba olurum düşüncesi vardır. Oysa ki bebekler genellikle ağızlarına zorla bir şeyler verilmesinden hoşlanmazlar. Bebeğin yemesi için zorlayarak ağzına yiyecek vermek problem yaratır. Bebekler bir yaştan sonra daha çok kontrol sahibi olmak yemek yeme zamanlarına ve lokma sayılarına kendileri karar vermek isterler. Bu onların gelişim dönemleri ile ilgili sağlıklı bir durumdur. Biz anne-babalara düşen sabırlı olmak, çocuklarımızı incitmeden, kırmadan, hırpalamadan ya da yeme davranışından iyice soğutmadan bu dönemi sağlıklı bir şekilde atlatmaktır. Çocuklara bu gibi durumlarda olumsuz dil ifadeleri kullanılmamalıdır.
Diş çıkarma dönemleri ve hastalık durumlarında çocukların iştahı kapanabilir. Bu durumlarda çocuk yemek yemeye zorlanmamalıdır. Bu durumlarda gerektiğinde sıvı ağırlıklı besinlere ağırlık verilmelidir.
Çocuğun sağlığı çevresel, gelişimsel ve yemek yedirme ilişkisi ile ilgili pek çok etken yeme sorununa neden olabilir. Çocuğunuzun yeme sorunu varsa sağlık kuruluşlarına başvurun.
