Doğum sonrası depresyon (DSD) tedavi gerektiren en sık doğum sonrası ruhsal bozukluk olup sıklığı yüzde 10 ile 20 arasındadır. Doğum sonrası annelik hüznünün bulgularını içerir, ancak bulgular daha ağır ve uzanmıştır. Aşırı halsizlik, iştahsızlık, kilo kaybı, suçluluk duyguları, umutsuzluk, çaresizlik ve uykusuzluk gibi ek yakınmalar vardır. Doğumdan sonra birkaç hafta içinde başlar, birkaç ay devam eder. Olguların üçte ikisinde doğum sonrası ilk iki -üç haftada yüzde 80 ninde ise ilk 6 hafta içinde ortaya çıkabilmektedir. Doğumdan sonraki ilk haftada başlar iki yıla kadar uzayabilir. İlk bir aydaki sıklığı yüzde 8-15 olarak bildirilmiştir. Doğum sonrası dönemde ortaya çıkan ani biyolojik ve hormonal değişiklikler üzerinde durulmaktadır.
Doğum sonrası depresyon, anneyi, bebeği, anne bebek ilişkisini ve tüm aileyi olumsuz yönde etkileyebilir. Anneyle çocuk arasında kurulan ilişkiyi annenin bebek bakımına ve annelik rolünü, bebeğin duygusal, sosyal ve bilişsel gelişimini olumsuz etkileyebilir.
Depresyonun Anne Üzerindeki Etkileri
Anne bebeğin veya çocuğun yaşamının merkezidir. Evi düzenleyen, beslenmeyi, giyinmeyi temizlenmeyi,çocukların rahatını sağlayan, sağlıklarını koruyan, şefkatli bakım veren ve onları sosyalleşmelerini destekleyen kişi annedir. Ancak Depresyonda olan anne işlevselliğini getirebilir.
Depresyonda olan bir annede iştahsızlık, kilo kaybı, beslenememe, uykusuzluk, yorgunluk huzursuzluk, belek kaybı, mutsuzluk, kendiliğinden ağlama nöbetleri, dikkatini toplama güçlüğü bellek zayıflığı, huzursuz hareketlilik ve panik ataklar, günlük işlevlerde zorlanma, toplumsal ve mesleki alanlarda sorunlar, bebeğe karşı öfke, zarar verme düşüncesi yada girişimleri ve bazı durumlarda intihar girişimi görülebilir.Birçok kadın mutlu olmaları gerektiğine inandıkları bu zamanda depresif duygular taşıdıkları için kendilerini suçlu hissederler. Belirtilerini ya da çocuklarına karşı duydukları olumsuz duygularını anlatma konusunda isteksizlik görülebilir ve depresyonlarını gizleyebilirler. Olguların neredeyse yüzde ellisini bu nedenle tanı alamadığı belirtilmektedir. Üzgün ve yorgun görünüm, isteksizlik, mimiksiz konuşmak, donuk yüz ifadesi düşük hareketlilik düzeyi ve bebekle az ilgilenme, bebeğin yüzüne az bakma, bebeğin yaptıklarını izleyememe, bebeği kendi haline bırakmak ya da aşırı müdahaleci davranma, bebeğin davranışlarını olumsuz algılama gibi davranışlar depresif annelerde gözlenebilen tutum ve davranışlardır.
